Bildiğiniz gibi çok uzun zamandır, tüm ülkeler birlik olup üstümüze gelmekte. İşte AB ülkeleri, işte ABD… Ve bizler suskun bir şekilde bekliyoruz. Bekliyoruz ama, şu son "Ermeni Hareketi" ayağa kalkma zamanının artık geçmekte olduğunu gösterdi bize… "Bizler vakuruz, bizler son ana kadar kavgaya girmeyiz" diyeceksiniz.Bunları biliyorum. Biliyorum ama, milletçe suspus olmanın haksızlığımızın tescili olarak algılandığını da bilmemiz gerekmiyor mu?Suskunluğumuz; atalarımızı, şehitlerimizi rencide ediyor.
Suskunluğumuz, bizlerin ve daha doğmamış kuşaklarımızın haysiyetinden parçalar koparıyor. Suskunluğumuz; entelektüel olduğunu sanan, para ve şöhret uğruna her şeyi göze almış içimizdeki hainlerin göz kırpmadan yalan söylemesine, ülkesiyle kendisini yetiştiren tüm değerlere ve en ilginci kendisine ihanet etmesine yol açıyor.
Bazılarımızsa dar çevrelerde dillendirdi konuyu. Onlarınki ayrı bir korkuydu. Ya bana bir şey olursa korkusu. Sanki kendilerine ebedi yaşam sözü verilmişçesine…
Bu iş konuşmakla olmuyor. Acilen bir şeyler yapılması gerek.
Bu konudaki fikirlerimi yazılarımdan biliyorsunuz.
Bilmediğinizse yıllar öncesinden başlayarak bugünlerin gelmemesi için ileriyi gören birkaç dostla ilgililere, bu arada TBMM’ne de yazılar göndermiş olmam. Bunu marifet olarak dile getirmediğim bilinsin lütfen! Çünkü hepsi boşaydı bu çabanın.
Ne meclis, ne yönetenler, ne bilim adamları ne de halk olarak kımıldanmadık bile.
Yurt dışındaki vatandaşlarımızdansa hiç söz etmiyorum.
Onlar yanıbaşlarında gelişen olaylara en ufak bir müdahalede bulunmadılar. Oysa Ermenilerin örgütlenme biçimleri, aralarındaki sımsıkı bağlar bir örnek olarak gözlerinin önündeydi.Bizler de aynı yurt dışındaki canlarımız gibi birbirimizi anlamaktan uzak, her fırsatta birbirimize dil uzatarak yaşadık. Mezhep kavgası, parti kavgası, köken kavgası yapıp durduk. Allah isteseydi herkesi aynı milletten yaratmaz mıydı?
Bu köken kavgaları, birbirimize saygısızca yüklenmemiz Allah’ın seçimine itirazdan başka nedir ki? Tabii bu işleri sürekli körükleyen birileri de vardı. Sürekli körüklenmeye müsait başkaları olduğu gibi…
Şimdi moda oldu. Ermeniler dendiğinde Kürtler de deniyor hemen.
Oysa soykırıma tabi tutulanların neredeyse tümü Kürt ve Türk.
Akıllı bir taktikle burada bile bölünmeye yol açıyorlar.
Okumazsan olacağı bu. Gerçek aranmadıkça da olacak bu!
Başbakanlık arşivlerini açıp gerçeği görün hemen.
Bilgisizliğimizle başkalarına eğlence olmayalım lütfen!
Asla Ermeni vatandaşlarımıza sözüm yok.
Onlardan; "Ermeni Soykırım Çeteleri"ne karşı dedelerimizle beraber savaşan, dedelerimizle birlikte şehit olanların varlığından söz ediliyor. Kendi devletlerini sahiplenmişler yani... Yalnız, o şehitlerin torunlarına bir çift sözüm var.
Bir türlü doğruları bulamayan torunlara...
Safsatayla uğraşacaklarına Anadolu'yu gezseler, masalları bırakıp biraz da gerçek kaynaklarla ilgilenseler. Biraz Çanakkale Savaşlarını inceleseler...
Türklerin kendilerini yok etmeye gelen İngiliz, Anzak, hangi millet olursa olsun, düşman saflarında yer alan insanlara nasıl davranldığını yine onların anılarından okusalar. Düşmanına böyle davranan bir ulusun, kendinden gördüklerine el sürmeyeceğini anlamazlar mı? Osmanlı; Çanakkale dahil bir çok yerde savaşır, eli silah tutan herkes cephelerde erirken , Osmanlının sırtı diyebileceğimiz doğu ve güneydoğudaki Ermenilerin ne aradığını merak etmezler mi? Güvendiği için sırtını dönen herkese hançer saplamak neden?
Sarıkamış Savaşlarının ne zaman olduğunu sanıyorlar ki?
Yine de hak vermek istiyorum onlara. Çünkü hep masalla büyüdüler.
O kadar da çok masalcı vardı ki!
Yine de hak vermek istiyorum onlara. Çünkü hep masalla büyüdüler.
O kadar da çok masalcı vardı ki!
Tabii bizlerden de hiç ses çıkmadı. Ders kitaplarımız es geçmişti konuyu.
Sandılar ki suçu saklamak için gizlendi her şey. Bilseler bunun onları üzmemek için yapıldığını. Dedim ya, sözüm yok onlara...
Onlar kardeşlerimiz bizim.
Bir rivayete göre, ataları dedelerimizle birlikte korumuş Osmanlıyı. Dedelerimizle birlikte şehit olmuş dedeleri... Sözüm soykırımcılarla onların günümüzdeki çetelerine…
Türkiye’nin her yerine “Ermeni Soykırım Anıtları Dikilmesi” için bir kampanya başlatalım. Bu ülke toprakları içinde yaşayan herkesin buna katılması için çalışalım. Soykırım işlenen her yere, her kente, her köye birer anıt dikelim.
İş bununla kalmasın.
İl, ilçe, köy, plaj, ören yeri, tarihi bölge, rafting merkezi, kayak merkezi demeden tüm turistik yerleri de bu anıtlarla dolduralım. Anıt yerleri için, turistin en fazla geleceği noktalar bulunarak seçilsin. Efes’te Meryem Anamızın evinin bulunduğu yeri, Akdamar Adası’nı, Selçuklu'nun Roma İmparatorluğu'ndan aldığı(*) Ani’yi bu işin dışında tutmayalım. Bunlar için fazla para gideceğini de sanmam. Biraz beton, biraz demirle, birkaç candan sanatçı, birkaç sponsorla biter bu iş…
Şuna inanın, bu işe başladıktan sonraki 20 yıl içinde Türkiye’nin doğrularını savunan çok insan göreceksiniz. Zamanında müdahale etmediğimiz için Ermeni iftiralarının bugün topladığı taraftar kitlesi gibi…
Anıt konusuyla birlikte diğer görevlerimizi de organize edelim.
Gerekirse provoke edilemez mitingler düzenleyelim.
TBMM’den, eğitime yön verenlerden, sivil toplum örgütlerinin tümünden ülkem adına birkaç küçük dileğim var. Hepsi de acil olarak yapılması gereken bu dilekler;
- İlköğretimden başlayarak her sınıfa Ermeni Soykırımı’nı tüm vahşetiyle anlatan dersler koymak,
- Ermeniler soykırım yapmamıştır diyen herkesi suçlu duruma düşürecek yasalar çıkarmak,
- Ermenilere soykırım yapması için akıl veren, soykırıma katılan, soykırımı destekleyen, soykırımı örten, soykırımda suçlu yerine mazlumu suçlayıp akılları karıştıran tüm devletleri ve kişileri soykırım suçlusu olarak ilan etmek,
- Tüm dünya devletlerine delillerle ve gerekirse onların arşivlerindeki belgelerden de yararlanarak başvurup Ermenilerin yaptığı soykırımı tanımalarını istemek,
- Ülkemizi ziyaret eden yabancı devlet erkânını protokol marifetiyle soykırım anıtına götürmek,
- Dost ülkelerde “Ermeni Soykırım Anıtları” açabilmek için temaslara başlamak,
- Son şahitler canlıyken bile iftira atmaktan utanmayan Ermeniler`e karşı, son şahitlerden kalan son birkaçının da ölmesini bekler gibi davranmaktan vazgeçip açılmadan bekletilen tüm toplu mezarları dünya basını, Birleşmiş Milletler Temsilcileri ve gerçek bilim adamlarının bulunduğu bir ekiple birlikte ortaya çıkarmak,
- Üniversitelerde soykırım kürsüleri açmak,
- Soykırım müzeleri kurmak,
- Amacı dışına taşırmamak kaydıyla mevcut müzelerde de soykırım bölümleri açmak,
- Yurt dışındaki sessiz Türkleri ses verir hale getirecek örgütlenmeyi oluşturmak,
- Onların sayılarına erişebilmek için; Ermeniler hakkındaki tüm gerçekleri anlatan; belgesel, roman, şiir, karikatür, resim, fotoğraf ve makale sayısının yıl başına birkaç binle ifade edilen rakamları bulacak seviyede arttırılmasını sağlamak,
- Ermeni Vahşeti`ni konu alan sinema filmi, TV dizileri, belgesel filmler çekip bunları dış piyasalarda gerekirse üstüne para vererek dağıtmak, Ermeni Soykırımı'nı anlatan bu filmlerin sık sık dünya TV ve sinemalarında gündeme gelmesini ve TV yayınlarının TRT gibi sessiz sedasız ve herkesin uyuduğu saatlerde değil, büyük bir patırtıyla ve en çok izlenmenin olduğu saatlerde yayınlanmasını sağlamak,
- Ermenilerin karakterleriyle ilgili fıkralar üreterek bunları yayınlamak.
Onlar vazgeçene kadar kısas uygulama zamanı geldi de geçti bile…
Dini, dili, kökeni ne olursa olsun; Türk, Kürt, Ermeni, Rum, Gürcü, Müslüman, Hristiyan, Yahudi, Yezidi, Mecusi, Budist, Ateist, Kemalist, Marksist, Kapitalist kim varsa hepsinden, bu vatanda yaşayan, Türkiye’yi yurt edinmiş, Türkiye’yi gönlüne almış herkesten destek bekliyorum.
Hakkım değil mi?
BİLGİ NOTU
(*) Bazı tarihçiler ısrarla Türklerin Ermeni kenti Ani'yi işgal ettiğini söylerler. Bu tamamen yanlış bir sav ve yalanın propogandaya dönüştürülmüş şeklidir. Türkler Ani'yi; bilimle ilgisi olmayan tarihçi taklitlerinin, tarih boyunca var olmamış Bizans adıyla andığı, Roma İmparatorluğu'ndan almıştır.
Günay Tulun
